Naam: André Kamer
Geboren: 6 april 1962, Utrecht
Longshanks oprichter
Autobiografie:
Mijn ouders ontmoetten elkaar op een klassiek zangkoor,
dus groeide ik op met klassieke muziek en was ik al
op m'n tiende een vaste bezoeker van klassieke concerten.
Toen ik elf was, bracht de Lagere School me in contact
met de popmuziek. Toevalligerwijze had veel popmuziek
uit die tijd (1973) op één of andere
manier zijn wortels in de klassieke muziek.
Ik begon me steeds meer aangetrokken te voelen tot
pop- en rockmuziek en verloor langzamerhand de interesse
in 'echte' klassieke muziek.
Over de jaren evolueerde mijn smaak van (glam)rock
via hardrock naar symfonische rock en uiteindelijk
weer terug naar de oorsprong: de klassieke muziek
(toen was ik negentien).
Ik had altijd al graag een instrument willen kunnen
bespelen en zo af en toe had ik wel eens wat geëxperimenteerd
op orgel of piano.
Geïnspireerd door de symfonische rockband Rush
(voornamelijk door hun LP's: "Hemispheres",
"Permanent Waves" en "Moving Pictures")
kocht ik een elektrische gitaar (in 1983) en leerde
er op spelen, met als doel: zelf muziek te gaan schrijven.
In 1987 richtte ik de studio-band Longshanks op. Tussen
1989 en 1993 namen we ongeveer 10 nummers op, welke
momenteel (na heel veel vertraging) gedigitaliseerd
worden om op CD uit te brengen. Een paar daarvan zijn
al te vinden op de Muziek-pagina, samen met recenter
materiaal.
Hoewel voor de buitenwereld de band na 1993 leek
te hebben opgehouden te bestaan, was dat voor mij
nooit het geval. Vanaf het allereerste begin was voor
mij de band één van de manieren waarop
ik mijn creativietit naar buiten kon brengen (schilderen
was een andere). Het feit dat ik het enig overgebleven
bandlid was betekende nog niet dat die stroom van
creativiteit opdroogde. Het betekende alleen dat ik
in het vervolg alle partijen zelf moest gaan opnemen!
De komst van de PC, met software als Cakelwalk (nu
Sonar) maakte het mij mogelijk om exact dat te doen.
Natuurlijk zal ik nooit een bas- of drum-partij schrijven
zoals een echte bassist of drummer dat zou doen, maar
aan de andere kant heb ik het op dezelfde mannier
geleerd als zij, namelijk door te luisteren hoe andere
muzikanten hun partijen hebben geschreven in nummers
die mij inspireren. Er bleef echter één
partij over die ik niet zelf kon invullen: de zang
(ik heb een hopeloze zangstem).
Over de jaren ben ik betrokken geweest bij diverse
éénmalige projecten (meestal live) en
bij een improvisatie-band genaamd Masters of Periodicity.
Vanaf het begin van de jaren 90 was ik me ook bezig
gaan houden met het schrijven van klassieke muziek,
inspirators hier waren Bach, Verdi en Mahler. Veel
van mijn composities hebben het stempel 'soundtrack'-materiaal
gekregen (wat niet zo vreemd is, gezien mijn interesse
in zowel beeld als muziek).
Een groot project (in de laatste 10 jaar) was het
schrijven van een Requiem, waaraan nog steeds het
nodige orkestratie-werk gedaan moet worden. Eén
(instrumentaal) deel van dit Requiem is te vinden
op de Klassieke Muziek pagina van mijn "imagesandmusic"-website
Een project dat ook nog in volle gang is, is het schrijven
van een "Bruids-suite": drie delen zijn
al af, er moeten er dus nog drie komen.
Echter, nu Alex teruggekeerd is, ligt de nadruk weer
helemaal op het schrijven van symfonische rock voor
Longshanks....
